Οι άμυνες της ψυχής...

Η ψυχή του ανθρώπου είναι τόσο περίπλοκη και τόσο δαιδαλώδης, που ποτέ κανείς δεν μπορεί να την γνωρίσει και να την κατανοήσει με τρόπο απόλυτο, παρά μόνο ο Θεός. Γι' αυτό και η αγάπη εμπεριέχει πόνο. Γιατί τα όρια του ανθρώπου δεν του επιτρέπουν να γνωρίσει την ψυχή εκείνων που αγαπά με τέτοιο τρόπο , ώστε να μην κάνει καμία άτσαλη κίνηση, καμία αστοχία. Είναι ανθρώπινο λοιπόν, να πληγώνουμε και να πληγωνόμαστε. Μάλιστα, όσο περισσότερο αγαπάμε κάποιον , τόσο πιο βαθιά θα μας πληγώσει. Γιατί σε αυτόν τον άνθρωπο έχουμε παραχωρήσει το κλειδί της ψυχής μας, κατοικεί μέσα μας, περπατά στα πιο ευαίσθητα δώματα του είναι μας, και έχει τη δύναμη να ψηλαφίσει τον μέσα μας κόσμο, να τον εξερευνήσει, να ανακινήσει ό,τι πιο δικό μας..

Πρέπει να θυμόμαστε πως η κάθε ψυχή έχει τις άμυνές της. Η κάθε ψυχή είναι ένα μικρό, πεισματάρικο παιδί που ζητά το γλυκό του. Κάποιο παιδί θα επιλέξει να σταυρώσει τα χέρια θυμωμένο, θα μας γυρίσει την πλάτη, και θα περιμένει εκεί, αμίλητο, μέχρι να καταλάβουμε, οτι το μόνο που θέλει, είναι να το πλησιάσουμε. Κάποιο άλλο παιδί, θα τρέξει πάνω μας, και θα αρχίσει να τραβά επίμονα την άκρη του παντελονιού μας, ζητώντας ανυπόμονα το χάδι μας. Τόσο αντιφατικές, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους αντιδράσεις, κι όμως συνοψίζουν και οι δύο το κοινό, πανανθρώπινο αίτημα για αγάπη.

Κι αν η αγάπη είναι τόσο περίπλοκη, και οι άμυνες τόσο εύκολο να ενεργοποιηθούν, προσπαθούμε να σκεπάζουμε τους αγαπημένους μας με την φροντίδα μας, σιωπηλά, αθόρυβα, κρυφά.. Κάποιες φορές, μόνο κρυφά... Και είναι τόσο δύσκολο να επιλέξουμε το σωστό χάδι...! Εκείνο το χάδι που δεν θα πληγώσει, που δεν θα πονέσει, που δεν θα ξυπνήσει τις αρχέγονες εκείνες ενστικτώδεις αντιδράσεις... Ίσως το μόνο αλάνθαστο, στοργικό, ανόθευτο χάδι, να είναι αυτό της προσευχής. Η προσευχή για το αγαπημένο πρόσωπο, είναι η μόνη που δεν παραβιάζει την ελευθερία του, που δεν πονά την ψυχή του, που δεν ενεργοποιεί τις άμυνές του, που βοηθά, που σκεπάζει... Η προσευχή είναι εκείνη που μας ενώνει για πάντα με όσους αγαπάμε με την διαμεσολάβηση του Θεού. Υπάρχει άραγε, πιο ευλογημένη, πιο ουσιαστική αγάπη, από εκείνη που μπολιάζεται στην δική Του τέλεια αγάπη;

 

 

 http://apostagmatakardias.blogspot.gr