και αριστερά ο επίσης μακαριστός Παπά-Γιάννης Καλαΐδης.
Επέστρεψα πριν λίγο από τον
πνευματικό μου, πνευματικό τέκνο του μακαριστού Αντώνιου Σισανίου &
Σιατίστης, τον οποίο τιμούν οι περισσότεροι ως σύγχρονο Άγιο.
Την εποχή που ζούσε ο παπα-Κοδράτος στην Ι.Μ. Καρακάλλου επεσκέφθη το
Άγιον Όρος ένας λαϊκός προσκυνητής που ήθελε να εξομολογηθεί τις
μεγάλες του αμαρτίες.
Το βράδυ, με το τέλος όλων των έργων της ημέρας, ευχαρίστησε τον Θεό
για όλες τις ευεργεσίες πού έλαβες κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή:
επειδή παρέμεινες ζωντανός,
Τονίζει
ότι, αν μας βρίσκουν κακά, αυτό οφείλεται στις αμαρτίες μας. Η αμαρτία
είναι το φυσικό κακό, και αυτό έχει σημασία, ενώ το αισθητικό κακό είναι
δευτερεύον.
1. Το από τη φύση του κακό, δηλαδή η αμαρτία, έχει από εμάς τους ίδιους την αρχή, το σχετικό όμως με την αίσθησή μας κακό, δηλαδή το οδυνηρό και επίπονο,
«Ο
Πατρίκιος Αντώνιος, επί Βασιλέων Μιχαήλ και Θεοδώρας ( 842 μ.Χ. ) στην
αυλή του σπιτιού του, που βρισκόταν στην περιοχή του Νεωρίου, είχε
οικοδομήσει ναό της Θεοτόκου. Επειδή, κατά την περίοδο των εικονομάχων
Βασιλέων,
Ο
άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει το ακόλουθο παράδειγμα απ’ τη ζωή
του όσιου Μελετίου, που δείχνει την απέραντη ευγένεια ψυχής του
μεγάλου αυτού ιεράρχη: