Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

Ἡ Μεγάλη Σαρακοστή δέν ἀποτελεῖται ἁπλῶς ἀπό ἕνα περιορισμένο ἀριθμό τυπικῶν διατάξεων καί κανόνων, ἀλλά κρύβει «κάτι ἄλλο ποιό βαθύ κάτι σάν «κλίμα», κάτι σάν «ἀτμόσφαιρα», μέσα στό ὁποῖο μπαίνοντας κανείς, ἀλλάσσει κατάσταση καί προοδευτικά στό διάστημα τῶν ἑπτά ἑβδομάδων ἀλλοιώνεται ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά καί αὐτή ἡ καρδιά καί αὐτή ἡ ἀλλοίωσις διαπερνᾶ ὁλόκληρη τή ζωή μας. «Μαλακώνει» τήν καρδιά μας τόσο ὥστε νά μπορεῖ ν’ ἀνοιχτεῖ στίς πραγματικότητες τοῦ πνεύματος, ν’ἀποκτήσει τήν ἐμπειρία τῆς κρυμμένης «δίψας καί πείνας»γιά ἐπικοινωνία μέ τό Θεό.

Αὐτή ἡ «ἀτμόσφαιρα» τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς, αὐτή ἡ ἀνεπανάληπτη «κατάσταση τοῦ νοῦ» δημιουργεῖται βασικά  μέ τή λατρεία, μέ τίς ποικίλες ἑναλλαγές πού παρουσιάζονται στή λειτουργική ζωή αὐτῆς τῆς περιόδου.

Ἀνάμεσα σ’ ὅλες τίς προσευχές καί τούς ὕμνους τῆς Μεγάλης Μεγάλης Τεσσαρακοστής πρωτεύουσα θέση κατέχει ἡ εὐχή τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, ἡ ὁποία μπορεῖ νά ὁνομαστεῖ ἡ προσευχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

 

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,Πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,ὑπομονῆς καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ,Δώρισαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα,Καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.»

 

Γιατί αὐτή ἡ σύντομη καί ἁπλῆ προσευχή κατέχει μιά τόσο σημαντική θέση στήν ὅλη λατρεία τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς; Διότι ἀπαριθμεῖ, μ’ἕνα μοναδικό τρόπο, ὅλα τά ἀρνητικά καί τά θετικά στοιχεῖα τῆς μετάνοιας καί ἀποτελεῖ, θά λέγαμε, ἕνα «κανόνα ἐλέγχου» τοῦ προσωπικοῦ μας ἀγώνα στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς. Αὐτός ὁ ἀγώνας σκοπεύει πρώτα ἀπ’ὅλα στήν ἀπελευθέρωσή μας ἀπό μερικές βασικές πνευματικές ἀσθένειες πού διαμορφώνουν τή ζωή μας καί μᾶς κάνουν πραγματικά ἀνίσχυρους ἀκόμα καί γιά νά κάνουμε ἀρχή στροφῆς στό Θεό. 

www.agios-gerasimos.gr