«Πεντηκοστήν εορτάζομεν και πνεύματος επιδημίαν...» (Στιχηρό Εσπερινού Πεντικοστής).Ναι, την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος εορτάζουμε την ημέρα της Πεντηκοστής. Είναι η ημέρα κατά την οποία κάνει εμφανή την παρουσία Του το ¶γιο Πνεύμα και περνά στην Ιστορία. Η «βιαία πνοή», οι πύρινες γλώσσες είναι ενδεικτικά στοιχεία της παρουσίας Του. Το ¶γιο Πνεύμα κατέρχεται εν είδει πυρίνων γλωσσών στους Μαθητές και Αποστόλους, τους φωτίζει, φλογίζει τις καρδιές τους και τις αγιάζει. Και γίνεται η ημέρα αυτή γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας μας, διότι πολλοί πίστεψαν στον Χριστό.
Βεβαίως, ίσως πολλοί αναρωτηθούν, υπάρχει Πνεύμα ¶γιο; Αλλά στο Σύμβολο της Πίστεως ομολογούμε ότι πιστεύουμε σΆ έναν Τριαδικό Θεό. Όταν κάνουμε τον σταυρό μας, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ενώνουμε τα τρία μας δάκτυλα κανονικά, για να εκφράσουμε την πίστη μας στην Αγία Τριάδα, στον Θεό-Πατέρα, τον Υιό-Θεό και το ¶γιο Πνεύμα-Θεό. Μία Θεότητα, αλλά τριαδικός ο Θεός. Ακατανόητα και ανερμήνευτα από την λογική μας, αλλά είναι τα δόγματα της Εκκλησίας μας, τα οποία αποδεχόμαστε, πιστεύουμε, διασφαλίζουμε και διατηρούμε.
Η παρουσία του Παναγίου Πνεύματος αμφισβητείται από πολλούς γιατί δεν Το βλέπουν. Μα όλα τα πράγματα στα οποία πιστεύουμε τα βλέπουμε; Βλέπουμε τον αέρα; Όχι. Κι όμως τον αναγνωρίζουμε από τις ενέργειες που παρουσιάζει. Φυσάει ο αέρας και τα φύλλα πέφτουν. Γίνεται θύελλα, καταιγίδα, τυφώνας, ξεριζώνει δέντρα, σπίτια, αφανίζει και πόλεις ακόμη. Από πού τον καταλαβαίνουμε; Από τις ενέργειές του.
Υπάρχει ο μαγνήτης; Τον βλέπουμε τον μαγνήτη; Όχι. Πώς ξέρουμε όμως ότι υπάρχει; Το σίδερο εκείνο που έχει μαγνήτη μέσα του, μαγνητίζει όλα τα αντικείμενα που είναι από σίδερο και καταλαβαίνουμε ότι το τεμάχιο του σιδήρου που έχουμε είναι μαγνήτης. Κι ενώ δεν μπορούμε να δούμε τον μαγνήτη, τον αντιλαμβανόμαστε από τις ενέργειές του.
Το ηλεκτρικό ρεύμα το βλέπουμε; Ξέρουμε τι είναι το ηλεκτρικό ρεύμα; Κι αν ρωτήσουμε έναν Φυσικό, που θα το κατατάξει; Στα στερεά, στα υγρά, στα αέρια; Δεν μπορεί να μας δώσει μια απάντηση. Όμως το ηλεκτρικό ρεύμα το αντιλαμβανόμαστε από τις ενέργειές του. Το ηλεκτρικό ρεύμα φωτίζει, παράγει θερμότητα, κίνηση, επομένως υπάρχει. Όποιος τολμήσει και αγγίξει το χέρι του στο καλώδιο και το σύρμα εκείνο που έχει ηλεκτρικό ρεύμα, θα γίνει κάρβουνο.
Ώστε πολλά πράγματα δεν μπορούμε να τα δούμε με τα φυσικά μας μάτια. Κι όμως υπάρχουν και τα κατανοούμε. Πότε; Όταν βλέπουμε τις ενέργειές τους. Έτσι και το Πνεύμα το ¶γιο. Υπάρχει στην Εκκλησία μας και δεν μπορούμε να το δούμε με τα μάτια μας, αλλά το γνωρίζουμε από τις ενέργειές Του. Το Πνεύμα το ¶γιο, την ημέρα της Πεντηκοστής, κατέρχεται στους Αγίους Αποστόλους και Μαθητές και ενεργεί. Το ¶γιο Πνεύμα παρακαλούμε στον Εσπερινό την ημέρα της Πεντηκοστής να κατέλθει και σε μας να μας φωτίσει. Όποιος έχει Πνεύμα ¶γιο είναι φωτισμένος. Φωτίστηκαν οι Απόστολοι και έγιναν σοφοί. Οι απλοί ψαράδες της Γαλιλαίας έγιναν κήρυκες του Ευαγγελίου. Το ¶γιο Πνεύμα τους μεταμόρφωσε. Τους γέμισε θεϊκή σοφία κι άρχισαν να ομιλούν θεϊκά. Αμόρφωτοι άνθρωποι, αγράμματοι, αλλΆ όμως, φωτισθέντες από το Πνεύμα το ¶γιο, έγιναν γνώστες πολλών γλωσσών. ΓιΆ αυτό και πολλοί των ακροατών εξεπλάγησαν. «Τι έπαθαν αυτοί;» έλεγαν όσοι τους γνώριζαν. «Γλεύκους μεμεστωμένοι εισι» (Πράξ. Β΄ 13), τους πέρασαν για μεθυσμένους. Και πραγματικά. Ο Χριστιανισμός, το Ευαγγέλιο είναι μεθύσι. Όποιος πίνει από το αθάνατο κρασί του Ευαγγελίου, μεθάει. Φλέγεται μέσα του, φωτίζεται και αγιάζεται.
Η πρώτη ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος είναι η γλώσσα η θεϊκή. Βεβαίως, αποτελεί εθνικό καθήκον και υποχρέωση παντός Έλληνα να διασφαλίζει την ελληνική γλώσσα, που είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της ταυτότητός μας, την γλώσσα στην οποία το πρώτον γράφτηκε το Ευαγγέλιο. Όμως το Πνεύμα το ¶γιο διδάσκει την θεϊκή γλώσσα στους ανθρώπους που Το αποδέχονται και Το πιστεύουν. Το Πνεύμα το ¶γιο φωτίζει τον άνθρωπο, καταυγάζει την σκέψη, καθαρίζει τον ορίζοντα, δίνει ένα θεϊκό φως και γιΆ αυτό πολλές φορές λέμε: «φωτισμένος άνθρωπος αυτός». Είναι απλοϊκός κι όμως λέει σοφίες. Ναι, ο άνθρωπος ο απλοϊκός –γιατί ο Χριστιανισμός δεν είναι διανόηση, είναι καρδιά, είναι βίωμα, τον ζεις και τον αισθάνεσαι- διαβάζει το Ευαγγέλιο, το κατανοεί και νοιώθει μέσα του να φωτίζεται, να παίρνει δυνάμεις, να θερμαίνεται η καρδιά του, να τρέφεται η ψυχή του, να γιγαντώνεται το φρόνημά του. Μπορεί να μην έχει πτυχία, να μην έχει καν τελειώσει το Δημοτικό Σχολείο κι όμως να καταλαβαίνει με την καρδιά του την γλώσσα των λατρευτικών ακολουθιών, την Θεία Λειτουργία. Υπάρχουν άνθρωποι, δυστυχώς, που κατέχουν πολλά πτυχία, κι όμως όταν διαβάζουν το Ευαγγέλιο, δεν καταλαβαίνουν τα βαθύτερα νοήματά του. Ο Ιουστίνος ο Φιλόσοφος και πολλοί άλλοι διδάχτηκαν το Ευαγγέλιο από απλοϊκούς ανθρώπους. Η σοφία που διδάσκει το Ευαγγέλιο είναι καταπληκτική. Κι όσοι το διάβασαν, ακόμα και φιλόσοφοι, έμειναν εκστατικοί και είπαν πως αυτό δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα.
Ο φωτισμένος άνθρωπος έχει ως έμβλημα στην πορεία της ζωής του το «λύχνος τοις ποσί μου ο λόγος σου, Κύριε». Δεν περπατάει στο σκοτάδι. Δεν ζει μέσα στην αμαρτία, στην νυχτιά της ζωής. Ό,τι λέγει και ό,τι κάνει, το φέρνει στο φως της δημοσιότητας, δεν έχει την δυνατότητα να εκφράζεται, γιατί δεν συμφωνεί με τον νόμο και το θέλημα του Θεού. «Πας ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού». (Ιω. γ΄ 20).
Ο άνθρωπος που δέχεται την Χάρη του Αγίου Πνεύματος εμπνέεται με θάρρος και τόλμη. Γιατί το ¶γιο Πνεύμα ενισχύει και ενδυναμώνει τον πιστό. Ο απόστολος Πέτρος, που μπροστά σε μια παιδίσκη αρνήθηκε τον Χριστό, την ημέρα της Πεντηκοστής, γίνεται γίγαντας, λιοντάρι. Ναι, οι λαγωοί γίνονται λέοντες. Και όλοι οι Απόστολοι, όλοι οι Χριστιανοί που πήραν το Πνεύμα το ¶γιο, περπατούν στο μαρτύριο, στον θάνατο, στα βασανιστήρια και δεν φοβούνται. Είναι «ως λέοντες πυρ πνέοντες». Ομολογούν θαρραλέα την πίστη και χύνουν το αίμα τους για την δόξα του Χριστού. Δεν φοβούνται, δεν τρομάζουν ούτε την φυλακή, ούτε τον θάνατο, ούτε τους χλευασμούς, ούτε τις δημεύσεις των περιουσιών τους, ούτε τις εξορίες. Τολμούν τα πάντα.
Ένα άλλο γνώρισμα του Αγίου Πνεύματος είναι ότι αγιάζει τον άνθρωπο. Παίρνουμε το φυσικό νερό, τελείται η ακολουθία του Αγιασμού κι αυτό το φυσικό νερό γίνεται Αγιασμός και αγιάζει τον άνθρωπο. Το Πνεύμα το ¶γιο παίρνει το παιδάκι και το βάζει στην κολυμβήθρα, κι αυτό το παιδί με την παρουσία του Παναγίου Πνεύματος βαπτίζεται, μυρώνεται, αγιάζεται και γίνεται μέλος της Εκκλησίας του Χριστού. Το Πνεύμα το ¶γιο είναι Αυτό που το απλό λάδι, το κάνει αγιασμένο λαδάκι, στο μυστήριο του Ευχελαίου.
Το Πνεύμα το ¶γιο παίρνει δύο ανθρώπους, τον άνδρα με την γυναίκα, τον νέο με την νέα, και τους ενώνει, με το μυστήριο του γάμου, σε μια ενότητα αδιάσπαστη. Σήμερα ο οικογενειακός θεσμός κλονίζεται. Δεν έμεινε σπίτι όρθιο, δεν έμεινε οικογένεια, γιατί όλοι μας λησμονήσαμε τον προορισμό μας και την θέση μας. Καινούργιες θεωρίες γκρέμισαν το σπίτι που ήταν ένας γερός θεσμός μέσα στην κοινωνία. Ήταν η κατΆ οίκον Εκκλησία, και τώρα καταντήσαμε το σπίτι ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Χάσαμε τα παιδιά μας, διαλύσαμε τις οικογένειές μας και αυξήθηκαν τα διαζύγια. Και βλέπετε, ο άνδρας σκοτώνει την γυναίκα, η γυναίκα σκοτώνει τον άνδρα, το παιδί σκοτώνει την μητέρα, ο πατέρας σκοτώνει τον γιό. Διάλυση των πάντων. Γιατί λείπει το Πνεύμα το ¶γιο.
Και ο λειτουργός του Υψίστου το Πνεύμα το ¶γιο επικαλείται μέσα στο Ιερό Βήμα την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Ναι, όταν ο ιερέας λέει: «τα σα εκ των σων Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα», ζητά από το Πνεύμα το ¶γιο να μεταβάλει τα Τίμια Δώρα, τον ¶ρτο και τον Οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Και το θαύμα γίνεται. Μετά από λίγο, μας καλεί να κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων.
Το Πνεύμα το ¶γιο λοιπόν φωτίζει, ενδυναμώνει, αγιάζει τον άνθρωπο. ΓιΆ αυτό το έχουμε ανάγκη όλοι. Φωτισμένος πρέπει να είναι ο πατέρας, φωτισμένη και η μητέρα, φωτισμένος κι ο δάσκαλος και ο καθηγητής κι ο κληρικός κι ο κυβερνήτης και όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά πράγματα, να φωτίζονται από το Πνεύμα το ¶γιο ώστε να μην κάνουν λάθη, να μην παραστρατούν, να μην παρανομούν και να μην παραβιάζουν τον νόμο και το θέλημα του Θεού. Φωτισμένος να είναι και ο γιατρός που εξετάζει τον ασθενή. Ποιος γιατρός λέει από μέσα του «Θεέ μου, φώτισέ με να βρω την αιτία της αρρώστιας και να θεραπεύσω τον άρρωστο;»
Κάτω από την σκιά του Αγίου Πνεύματος ο άνθρωπος δεν λυγίζει στους πειρασμούς, στις δυσκολίες, στις θλίψεις, στα βάσανα, στις στενοχώριες. Με την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος αγωνίζεται, στέκεται όρθιος, αμύνεται θαρραλέα στο κακό και εξέρχεται νικητής.
ΓιΆ αυτό ας παρακαλούμε όλοι μας να παραμένει και στην δική μας ζωή το ¶γιο Πνεύμα, για να αγιάζει και την δική μας σκέψη και την δική μας καρδιά και να κατευθύνει τα βήματά μας στην οδό της σωτηρίας.
www.tv4e.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου