Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Είμαι γέρος και δεν λυπάμαι, μάλλον χαίρομαι γι΄ αυτό! Ξυπνώ πολύ πρωί με τον αγώνα να βάλω τα λόγια της ευχής του Ιησού στο νου μου και στην καρδιά μου. Ευχαριστώ το Θεό που ακόμα ζω.
Δεν βιάζομαι. Οι κινήσεις μου είναι αργές. Δεν με κυνηγάει κανείς. Ευχαριστώ το Χριστό και την Παναγία που ζω. Ευχαριστώ το Θεό στην πρωινή μου προσευχή με τα λόγια αυτά, που με τον καιρό τα έχω αποστηθίσει.
"Εξεγερθέντες του ύπνου προσπίπτομέν σοι αγαθέ και των αγγέλων τον ύμνον βοώμεν σοι δυνατέ. Άγιος, άγιος, άγιος ο Θεός ημών, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς."
"Της κλίνης και του ύπνου εξεγείρας με, Κύριε, τον νουν μου φώτισον και την καρδίαν μου και τα χείλη άνοιξον εις το υμνείν σε Αγία Τριάς, άγιος, άγιος, άγιος ο Θεός ημών, δια την Θεοτόκου ελέησον ημάς."
"Αθρόον ο κριτής επελεύσεται και εκάστου αι πράξεις γυμνωθήσονται, αλλά φόβω κράξωμεν εν τω μέσω της νυκτός, άγιος, άγιος, άγιος ο Θεός ημών, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς."
Το επόμενο βήμα,στην αρχή της ημέρας είναι να επικεντρώσω το νου μου στη μετάνοια,και στην επίγνωση γιατί γράφω. Δεν έχω άλλη έννοια από το γράψιμο. Μετανοώ ενώπιον του Θεού για τις αμαρτίες μου. Αναθεωρώ τη ζωή μου και αναγνωρίζω ότι χωρίς το Θεό δεν θα υπήρχα.
Διαβάζω στο Ευαγγέλιο του Λουκά, στο 16ο κεφάλαιο αυτά τα λόγια, που μου φαίνονται ότι απευθύνονται σε μένα:
"Υμείς εστέ οι δικαιούντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων, ο δε Θεός γινώσκει τας καρδίας υμών."
(Εσείς θέλετε να παριστάνετε το δίκαιο μπροστά στους ανθρώπους, ο Θεός όμως γνωρίζει τί κρύβετε στις καρδιές σας. γιατί αυτό που τιμούν οι άνθρωποι, το σιχαίνεται ο Θεός.)
Διαβάζω αυτά τα λόγια και σκέφτομαι, εγώ είμαι αυτός, και παρακαλώ το Θεό να με θεραπεύσει από την υπερηφάνεια και την ανθρωπαρέσκεια. "Εξέλιπον αι ημέραι ημών εν ματαιότητι". Πέρασαν οι μέρες της ζωής μου στη ματαιότητα. Μετανοώ. Ο Κύριος που είπε να συγχωρούμε αυτούς που μετανοούν θα συγχωρήσει κι εμένα.
"Προσέχετε εαυτοίς. Εάν δε αμάρτη εις σε ο αδελφός σου, επιτίμησον αυτώ. και εάν μετανοήση, άφες αυτώ. και εάν επτάκις της ημέρας αμάρτη εις σε, και επτάκις της ημέρας επιστρέψει προς σε λέγων, μετανοώ, αφήσεις αυτώ."
(Προσέχετε τη συμπεριφορά σας. Αν ο αδελφός σου σου κάνει κακό, επιτίμησέ τον, κι αν μετανοήσει συγχώρησέ τον. Αν σου κάνει κακό πολλές φορές την ημέρα κι έρθει άλλες τόσες και σου πει "μετανοώ", να τον συγχωρήσεις.)
Όσο για το γράψιμο, νομίζω ότι αυτός που γράφει για να αρέσει στο Θεό, πρέπει να έχει στο νου του αυτά τα λόγια της πρώτης προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου,κεφ.14ο:" πάντα προς οικοδομήν γινέσθω (...) ίνα πάντες μανθάνωσι και πάντες παρακαλώνται."
(Όλα να γίνονται προς οικοδομήν της εκκλησίας...ώστε όλοι να μαθαίνουν και όλοι να ενισχύονται).
moschoblog.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου