Πραγματικά,
θα ήταν δυνατό να διαλέξουμε και να διηγηθούμε πλατύτερα πάμπολλα
περιστατικά από την Παλαιά Διαθήκη.
Όμως δεν μας παίρνει ο καιρός. Είναι
αρκετά τα όσα είπαμε. «Ας περάσουμε τώρα και στην Καινή Διαθήκη, να
σταχυολογήσουμε κι από εδώ μερικά.
Το
Άγιο Πνεύμα κατήλθε και στην Παρθένο Μαρία. Επειδή επρόκειτο να
γεννήσει το Χριστό, τη σκέπαζε η θεία χάρη κι ό Παράκλητος την ετοίμαζε
να γίνει κατοικητήριο του Θεού και Λόγου. Δεν χρειάζονται και πολλά
λόγια για να μάθεις πως η γέννηση υπήρξε αμόλυντη και άχραντη. Το ξέρεις
πολύ καλά. Ο Γαβριήλ ήταν που της είπε: «Εγώ είμαι ο προάγγελος όσων
θα γίνουν, μα όχι και ο συνεργός. Είμαι βέβαια Αρχάγγελος, αλλά μέχρι
εδώ φτάνει η δικαιοδοσία μου. Κι εγώ μεν σου αναγγέλλω το «Χαίρε,
Κεχαριτωμένη», αλλά τον τρόπο της γεννήσεως δεν είμαι σε θέση να σου τον
εξηγήσω. «Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου και η δύναμη του Υψίστου
θα σε καλύψει».
Αλλά
το Πνεύμα το Άγιο παρουσιάστηκε περίτρανα στη βάπτιση του Κυρίου. Ας
δούμε τί γράφει ο Ευαγγελιστής: «Και να, άνοιξαν γι’ αυτόν οι ουρανοί,
και είδε το Πνεύμα του Θεού σαν περιστέρι να κατεβαίνει και να έρχεται
πάνω του». Έπρεπε, όπως ερμηνεύουν μερικοί, οι απαρχές και τα πρωτεία
της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, που παρέχεται με το βάπτισμα, να
προσφερθούν στην ανθρώπινη φύση του δοτήρος αυτής της χάριτος, του
Χρίστου.
Τη
χάρη του Παρακλήτου μοίρασε στους Αποστόλους του ο Κύριος, τότε που
τους έδωσε και την εξουσία αφέσεως αμαρτιών: «Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Σε
όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες- σε
όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα μείνουν ασυγχώρητες». Ήταν τότε
που τους παράγγειλε να παραμείνουν στα Ιεροσόλυμα, ώσπου να οπλιστούν
με τη θεϊκή δύναμή του.
Ανέβηκε
λοιπόν ό Κύριος στους ουρανούς κι εκπλήρωσε την υπόσχεσή του. Έτσι,
όταν έφτασε η μέρα της Πεντηκοστής, κατέβηκε ο Παράκλητος στους
Αποστόλους, που συναθροισμένοι στο υπερώο περίμεναν τον ερχομό Του.
Κατέβηκε να τους ενδύσει δύναμη και να τους βαπτίσει, όπως τους
υποσχέθηκε ο Κύριος. Δεν έλαβαν απλώς ένα μέρος της χάριτος, αλλά μιαν
αυτοτελή δύναμη. Όπως ακριβώς ο βαπτιζόμενος βυθίζεται ολόκληρος μέσα
στο νερό, έτσι και οι Απόστολοι βαπτίστηκαν μέσα στο Άγιο Πνεύμα. Και
το νερό περιβρέχει μόνο το σώμα, αλλά το Πνεύμα του Θεού ψυχή και σώμα.
Αμφιβάλλεις; Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Είναι φτωχό κι απλοϊκό, αλλά
χρήσιμο. Πάρε τη φωτιά και το σίδερο. Πώς η φωτιά περνάει μέσα στο
σίδερο και το κάνει όλο πύρινο; Το ψυχρό γίνεται ζεστό! Το μαύρο
κατακόκκινο, λαμπρό! Λοιπόν, γιατί σου φαίνεται παράξενο, που το Πνεύμα
το Άγιο εισέρχεται στα τρίσβαθα της ψυχής;
Κατέβηκε
ο Παράκλητος. Και για να μην περάσει απαρατήρητη η κάθοδος μιας τόσο
μεγάλης χάριτος, ακούστηκε κάτι σαν επουράνια σάλπιγγα, σαν βουητό ενός
σφοδρότατου ανέμου. Πλημμύρισε από το φως το υπερώο κι έγινε η νοητή
κολυμβήθρα, όπου βαπτίστηκαν οι Μαθητές. Πύρινες γλώσσες έκαναν την
εμφάνιση τους, διαμοιράστηκαν στον καθένα κι όλοι λούστηκαν στο φως του
Αγίου Πνεύματος. Μετέλαβαν φωτιά! Φωτιά που δεν κατακαίει, αλλά
ζωογονεί. Που αφανίζει τ’ αγκάθια των αμαρτιών και λαμπρύνει τη ψυχή.
Πύρινες γλώσσες σαν άλλα διαδήματα, ανεπανάληπτα, στόλισαν τις κεφαλές
των Αποστόλων. Κάποτε μια φλεγόμενη ρομφαία φρουρούσε τις πύλες του
παραδείσου. Τώρα η πύρινη γλώσσα τις άνοιξε, χαρίζοντας τη σωτηρία.
«Και
άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, ανάλογα με την ικανότητα που τους
έδινε το Άγιο Πνεύμα». Γαλιλαίοι ο Πέτρος κι ο Ανδρέας, στα περσικά ή
στα μηδικά μιλούσαν. Το ίδιο και ο Ιωάννης και οι άλλοι Απόστολοι. Και
τα πλήθη των ξένων ακούγανε καθένας στη γλώσσα του για τα μεγαλεία του
Θεού.
Ποιός
είναι τόσο μεγάλος δάσκαλος, να μας διδάξει μεμιάς όσα δεν ξέρουμε;
Τόσα χρόνια μελέτη και ασκήσεις, και μόνο τα ελληνικά κατορθώνουμε να
μάθουμε. Το Άγιο Πνεύμα τα διδάσκει όλα μονομιάς. Αυτό είναι αληθινά
μεγάλη σοφία και θεϊκή δύναμη. Πώς να συγκριθεί η πολυχρόνια αμάθεια
των Αποστόλων με την αθρόα και ξαφνική γλωσσολαλιά; «Έχουν πιει δυνατό
κρασί», έλεγαν οι χλευαστές. Ήταν αλήθεια… Μεθυστικό κρασί είναι η χάρη
τού Αγίου Πνεύματος!
Ο
Πέτρος τώρα, φωτισμένος από τη Χάρη Του και γνωρίζοντας καλά ποιόν
έχει σύμμαχο, στάθηκε με τους έντεκα και ύψωσε τη φωνή του προς τα
πλήθη. Έτσι, με τη σαγήνη του κηρύγματος, ψάρεψε τρεις χιλιάδες ψυχές.
Τέτοια ήταν η χάρη που συνεργούσε με τους Αποστόλους, που έκανε τόσους
πολλούς από τους σταυρωτές του Χριστού να πιστέψουν και να βαπτιστούν
στ’ όνομα Του!
Η
δύναμη του Παρακλήτου έκανε τα τόσα εκπληκτικά θαύματα. Πλήθος
αρρώστων και δαιμονισμένων έβρισκαν τη θεραπεία τους. Ακόμα κι η σκιά
του Πέτρου θεράπευε τους ασθενείς. Κι όχι μόνο οι δώδεκα, αλλά και τα
πρωτότοκα τέκνα της στείρας μέχρι τότε Εκκλησίας, οι επτά διάκονοι. Και
πρώτος απ’ όλους ο Στέφανος, ο πρωτομάρτυρας. Άνδρας γεμάτος πίστη και
φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, που έκανε μεγάλα και εξαίσια θαύματα και
που κανένας δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στη σοφία και στο πνεύμα με το
οποίο συζητούσε. Κι όταν συκοφαντημένος καταδικάστηκε από το συνέδριο,
γεμάτος από την παρουσία του Παρακλήτου, αντίκρισε ανοιγμένους τους
ουρανούς και «τον Ιησού να στέκεται στα δεξιά του Θεού».
Και
πώς να διηγηθεί κανείς επάξια τις θαυμαστές ενέργειες του Αγίου
Πνεύματος, που εκδηλώθηκαν στη ζωή του αποστόλου Παύλου; Η ψυχή του
είχε γεμίσει από τη δύναμή Του. Ο Παράκλητος τον ανέδειξε «σκεύος
εκλογής» για να ομολογήσει την πίστη του στο Χριστό, μπροστά σε
βασιλιάδες και ειδωλολάτρες και Ισραηλίτες. Μεταμόρφωσε τον άλλοτε
διώκτη σε θερμότατο κήρυκα, που άπλωσε το κήρυγμά του από τα Ιεροσόλυμα
ως το Ιλλυρικό πέλαγος, που κατήχησε κι αυτήν ακόμα τη βασιλίδα Ρώμη
κι είχε την προθυμία να φτάσει μέχρι και την Ισπανία.
Πώς
να παρατρέξουμε τις θαυμαστές πράξεις του στη Κύπρο, με την τύφλωση
του μάγου Ελύμα, και στα Λύστρα, με τη θεραπεία του χωλού; Θαυμαστές
ενέργειες του Πνεύματος του Αγίου! Κι ακόμα στη Κιλικία, στη Φρυγία και
στη Γαλατία, στη Μυσία και στη Μακεδονία; Στους Φιλίππους εκβάλλει το
πνεύμα πύθωνος. Και τη νύχτα, μετά το σεισμό και την αποφυλάκισή του,
βαπτίζει ολόκληρη την οικογένεια του δεσμοφύλακα.
Κηρύσσει
στη Θεσσαλονίκη και στη μέση της Αθήνας, στον Άρειο Πάγο. Στη Κόρινθο
και σ’ όλη την Αχαΐα. Στην Έφεσο μαντήλια και περιζώματά του θεραπεύουν
αρρώστους και διώχνουν ακάθαρτα πνεύματα και στην Τρωάδα ανασταίνει
τον Ευτυχή, που έπεσε από τον τρίτο όροφο και τον σηκώσανε νεκρό.
Και
όταν στη Καισαρεία σιδηροδέσμιος οδηγήθηκε μπροστά στους ηγεμόνες ν’
απολογηθεί, τόση χάρη και σοφία έλαβε από το Πνεύμα το Άγιο, ώστε ο
ίδιος ο βασιλιάς των Ιουδαίων Αγρίππας να πει: «Λίγο ακόμα και θα με
πείσεις να γίνω χριστιανός!» .
Είναι
κι άλλα, τόσα πολλά. Δεν θα μας έπαιρνε ο χρόνος να τα λέγαμε όλα. Και
μόνο τα όσα αναφέρει ο Παύλος στις δεκατέσσερις επιστολές του για το
Άγιο Πνεύμα, θα έφταναν να καλύψουν πολλές ομιλίες. Για την ώρα αρκούν
αυτά. Τα κενά και τις ελλείψεις θα τ’ αναπληρώσει η δύναμη του
Παρακλήτου. Εγώ σας πρόσφερα ελάχιστα. Εσείς πάρτε περισσότερα. Το Άγιο
Πνεύμα χαρίζει όσα μπορούμε να βαστάξουμε. Τα δώρα Του είναι πλούσια
σε όσους έχουν καθαρή καρδιά. Κι ή καθαρή καρδιά είναι το περιβόλι του
Παρακλήτου με τους γλυκόχυμους καρπούς του: την αγάπη και τη χαρά, την
ειρήνη και τη μακροθυμία, τη χρηστότητα και την αγαθοσύνη, την πίστη,
την πραότητα και την εγκράτεια.
πηγή: Αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, «Ο Παράκλητος», σ. 105-110. Φωνή των Πατέρων, τ.Α΄. Ι.Μ.Παρακλήτου
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφή