Ἔχεις σαρκικὸ πόλεμο;... Μόνος σου δὲν γίνεται ν' ἀπαλλαχθεῖς ἀπ' αὐτόν. Τότε;...

Γιὰ νὰ δοῦμε τί μᾶς λέει ὁ ὅσιος Ἰωάννης Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος ἢ ἁπλᾶ ἀββᾶς Κασσιανός...

Ἂν ὑπάρχει μέσα μας ὁ ζῆλος ν' ἀγωνιστοῦμε νόμιμα καὶ νὰ στεφανωθοῦμε, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος (Β' Τιμ.2:5), ἀφοῦ νικήσουμε τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα τῆς πορνείας, νὰ μὴν ἔχουμε θάρρος στὴν δική μας δύναμη καὶ ἄσκηση, ἀλλὰ στὴν βοήθεια τοῦ Δεσπότη μας Θεοῦ.

Γιατὶ δὲν παύει ὁ ἄνθρωπος νὰ πολεμεῖται ἀπὸ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, ὥσπου νὰ πιστέψει ἀληθινά ὅτι ὄχι μὲ τὴν δική του ἐπιμέλεια καὶ μὲ τὸν δικό του κόπο, ἀλλὰ μὲ τὴν προστασία καὶ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀπαλλάσσεται ἀπ' αὐτὴν τὴν ἀρρώστια καὶ ἀνεβαίνει στὸ ὕψος τῆς ἁγνείας. Γιατὶ αὐτὸ εἶναι, βέβαια, κάτι ποὺ ὑπερβαίνει τὴν φύση καὶ κάνει κατὰ κάποιον τρόπο ἀσώματο ἐκεῖνον ποὺ ἔχει ὑποτάξει τοὺς ἐρεθισμοὺς τῆς σάρκας καὶ τὶς ἡδονές της.

Γι' αὐτὸ λοιπὸν εἶναι ἀδύνατον -γιὰ νὰ τὸ πῶ ἔτσι- νὰ πετάξει μὲ τὰ δικά του φτερὰ πρὸς τὸ ὑψηλὸ καὶ οὐράνιο τοῦτο βραβεῖο τῆς ἁγιωσύνης καὶ νὰ γίνει μιμητής τῶν ἀγγέλων, ἂν δὲν τὸν σηκώσει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν γῆ καὶ τὴν λάσπη.

Γιατὶ καμιὰ ἄλλη ἀρετὴ δὲν ἐξομοιώνει περισσότερο μὲ τοὺς ἀγγέλους τοὺς δεμένους μὲ τὴν σάρκα ἀνθρώπους, ὅσο ἡ ἀρετὴ τῆς ἁγνείας. Μ' αὐτὴν τὴν ἀρετή, ἐνῶ βρίσκονται καὶ ζοῦν ἀκόμα στὴν γῆ, ἔχουν τὸ πολίτευμα στοὺς οὐρανούς, σύμφωνα μὲ τὸν ἀπόστολο (Φιλιπ.3:20).

Δεῖγμα τοῦ ὅτι ἀποκτήσαμε τελείως αὐτὴν τὴν ἀρετὴ εἶναι τὸ νὰ μὴν προσηλώνεται ἡ ψυχὴ σὲ καμιὰ εἰκόνα αἰσχρῆς φαντασίας κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὕπνου. Γιατὶ, ἂν καὶ δὲν λογαριάζεται σὰν ἁμαρτία αὐτὴ ἡ κίνηση (στὸν ὕπνο), ἀποτελεῖ ὅμως ἀπόδειξη πὼς ἡ ψυχὴ εἶναι ἄρρωστη καὶ δὲν ἔχει ἀκόμα ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὸ (σαρκικό) πάθος. Γι' αὐτὸ πρέπει νὰ πιστεύουμε πὼς οἱ αἰσχρὲς φαντασίες ποὺ μᾶς ἔρχονται στὸν ὑπνο εἶναι τεκμήρια τῆς προηγούμενης ἀμέλειας καὶ τῆς ἀρρώστιας μας.

Ἀκόμη περισσότερο κάνει φανερὴ τὴν κρυμμένη μέσα στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μας ἀσθένεια ἡ ρεύση ποὺ μᾶς συμβαίνει στὴν ἀνάπαυση τοῦ ὕπνου. Γιατὶ ὅσοι ἔφτασαν στὸ ἔπακρο τῆς ἁγιωσύνης καὶ τῆς ἁγνείας οὔτε ὅταν κοιμοῦνται προσηλώνονται στὶς φαντασίες (τῶν ὀνείρων) οὔτε ὅταν εἶναι ξύπνιοι αἰσθάνονται καμιὰ κίνηση (ἁμαρτωλῆς ἐπιθυμίας).

(Μικρός Εὐεργετινός - Τοῦ ἀββᾶ Κασσιανοῦ)

hristospanagia3.blogspot.com