Το σπουδαιότερο απ' όλα τα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι η Θεία Ευχαριστία. Όλα τα άλλα Μυστήρια συνδέονται με αυτήν. Η Θεία Ευχαριστία είναι ή κλάση του άρτου και η πόση του οίνου, των αντιτύπων του Σώματος και του Αίματος του Χριστού μας. Η Θεία Ευχαριστία αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τη Θεία Λειτουργία δεν είναι μια απλή σύναξη πιστών πού συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένη ήμερα και ώρα, αλλά είναι η συσσωμάτωση μας α) με το Χριστό και β) με τους συνανθρώπους μας.
Είναι η κοινωνία της επί γης στρατευόμενης με την εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο συντελείται θαύμα παντοτινό και ατελείωτο, της συζεύξεως ζώντων και κεκοιμημένων εν τω ονόματι του εν Τριάδι Θεού μας. Ολόκληρη η Θεία Λειτουργία είναι η εκδίπλωση του όλου κοσμοσωτήριου έργου του θεανθρώπου Χριστού για τον άνθρωπο. Ξεκινάει με τη γέννηση του Χριστού και προχωράει με την προσκύνηση των μάγων κατά την ακολουθία της Προθέσεως, με την είσοδο του Χριστού στο δημόσιο κηρυκτικό έργο Του και τις θαυματουργίες με τη Μικρά Είσοδο και τη διδαχή Του, το Ευαγγέλιο, με το πάθος και τη Σταύρωση κατά την ώρα του χερουβικού ύμνου, με τη μετοχή στο Ευχαριστιακό Δείπνο κατά τη μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, με το χαρμόσυνο μήνυμα της Πεντηκοστής κατά την ολοκλήρωση του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας κατά το πέρας της θείας Λειτουργίας.
Κι εμείς καλούμεθα να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη αυτή δωρεά του Υψίστου Θεού προς όλους μας μετέχοντας ενεργά και όχι παθητικά στα τελούμενα. Ο λόγος του Κυρίου παραμένει πάντοτε επίκαιρος και προκλητικός προς όλους μας: "Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ" (Ιω. 6, 56). Είναι καιρός να προσπαθήσουμε να συμμετέχουμε σ' ολόκληρη τη Θεία Λειτουργία κι όχι όπως κακώς συνηθίζουν μερικοί μόνο κατά το τελευταίο ημίωρο αυτής. Ο αγιασμός και ή Χάρη του Θεού έρχεται με τη συνειδητή συμμετοχή μας στα άχραντα Μυστήρια.
Η Θεία Μετάληψη καλό είναι να γίνεται τακτικά, εφόσον υπάρχει ευλογία από τον πνευματικό μας εξομολόγο. Πολλοί κοινωνούν τακτικά αυτό είναι το δέον. Κάποιοι κοινωνούν λιγότερο και κάποιοι άλλοι ελάχιστα, μία ή δύο φορές το χρόνο. Εάν όλες αυτές οι κατηγορίες κοινωνούντων ανθρώπων συμμετέχουν πρωτίστως στο ιερό μυστήριο της μετανοίας - εξομολογήσεως και εφαρμόζουν την εντολή του Πνευματικού τους σχετικά με τη θεία Μετάληψη, τότε όλοι βρίσκονται στην ίδια ασκητική πορεία της πνευματικής ζωής. Εάν όμως ο καθένας αποφασίζει μόνος του και προσέρχεται ανάξια στα άχραντα Μυστήρια τότε υπάρχει πρόβλημα. Αυτός που ανάξια λαμβάνει τα άχραντα Μυστήρια φωτιά βάζει μέσα του.
Και τέλος, αυτός πού πρόκειται να κοινωνήσει ας θυμάται τους εξής διδακτικούς στίχους από την ιερά ακολουθία προ της Θείας Μεταλήψεως : "Μέλλων φαγείν, άνθρωπε Σώμα Δέσποτου, φόβω πρόσελθε, μη φλεγής πυρ τυγχάνει. Θείον δε πίνων, Αίμα προς μετουσίαν, πρώτον καταλλάγηθι τοις σε λυπούσιν. Έπειτα θαρρών, μυστικήν βρώσιν φάγε".
Είναι η κοινωνία της επί γης στρατευόμενης με την εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο συντελείται θαύμα παντοτινό και ατελείωτο, της συζεύξεως ζώντων και κεκοιμημένων εν τω ονόματι του εν Τριάδι Θεού μας. Ολόκληρη η Θεία Λειτουργία είναι η εκδίπλωση του όλου κοσμοσωτήριου έργου του θεανθρώπου Χριστού για τον άνθρωπο. Ξεκινάει με τη γέννηση του Χριστού και προχωράει με την προσκύνηση των μάγων κατά την ακολουθία της Προθέσεως, με την είσοδο του Χριστού στο δημόσιο κηρυκτικό έργο Του και τις θαυματουργίες με τη Μικρά Είσοδο και τη διδαχή Του, το Ευαγγέλιο, με το πάθος και τη Σταύρωση κατά την ώρα του χερουβικού ύμνου, με τη μετοχή στο Ευχαριστιακό Δείπνο κατά τη μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, με το χαρμόσυνο μήνυμα της Πεντηκοστής κατά την ολοκλήρωση του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας κατά το πέρας της θείας Λειτουργίας.
Κι εμείς καλούμεθα να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη αυτή δωρεά του Υψίστου Θεού προς όλους μας μετέχοντας ενεργά και όχι παθητικά στα τελούμενα. Ο λόγος του Κυρίου παραμένει πάντοτε επίκαιρος και προκλητικός προς όλους μας: "Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ" (Ιω. 6, 56). Είναι καιρός να προσπαθήσουμε να συμμετέχουμε σ' ολόκληρη τη Θεία Λειτουργία κι όχι όπως κακώς συνηθίζουν μερικοί μόνο κατά το τελευταίο ημίωρο αυτής. Ο αγιασμός και ή Χάρη του Θεού έρχεται με τη συνειδητή συμμετοχή μας στα άχραντα Μυστήρια.
Η Θεία Μετάληψη καλό είναι να γίνεται τακτικά, εφόσον υπάρχει ευλογία από τον πνευματικό μας εξομολόγο. Πολλοί κοινωνούν τακτικά αυτό είναι το δέον. Κάποιοι κοινωνούν λιγότερο και κάποιοι άλλοι ελάχιστα, μία ή δύο φορές το χρόνο. Εάν όλες αυτές οι κατηγορίες κοινωνούντων ανθρώπων συμμετέχουν πρωτίστως στο ιερό μυστήριο της μετανοίας - εξομολογήσεως και εφαρμόζουν την εντολή του Πνευματικού τους σχετικά με τη θεία Μετάληψη, τότε όλοι βρίσκονται στην ίδια ασκητική πορεία της πνευματικής ζωής. Εάν όμως ο καθένας αποφασίζει μόνος του και προσέρχεται ανάξια στα άχραντα Μυστήρια τότε υπάρχει πρόβλημα. Αυτός που ανάξια λαμβάνει τα άχραντα Μυστήρια φωτιά βάζει μέσα του.
Και τέλος, αυτός πού πρόκειται να κοινωνήσει ας θυμάται τους εξής διδακτικούς στίχους από την ιερά ακολουθία προ της Θείας Μεταλήψεως : "Μέλλων φαγείν, άνθρωπε Σώμα Δέσποτου, φόβω πρόσελθε, μη φλεγής πυρ τυγχάνει. Θείον δε πίνων, Αίμα προς μετουσίαν, πρώτον καταλλάγηθι τοις σε λυπούσιν. Έπειτα θαρρών, μυστικήν βρώσιν φάγε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου