(Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, – απάνθισμα ευχών)
Εγώ γνωρίζω βαθειά κι είμαι σίγουρος, πάναγνε Θεοτόκε, ότι δεν είμαι άξιος, καν να κοιτάξω προς τα άνω. Δεν είμαι ικανός ν’ αντικρύσω το ύψος του ουρανού, εξαιτίας του βάρους του πλήθους των αμαρτιών μου. Αυτές με υποχρεώνουν να παραμένω σκυμμένος στη γη. Κι είναι δίκαιο, εγώ ο άσωτος και βέβηλος, που ξεπέρασα σε αμαρτίες κάθε άνθρωπο, να μισούμαι, σαν βέβηλος που είμαι, από Σε την καθαρή, από Σε την αμόλυντη, την άσπιλη στο σώμα και την ψυχή. Αλλ’ επειδή αναδείχθηκες Μητέρα Εκείνου, που προσκάλεσε όχι τους δίκαιους, αλλά τους αμαρτωλούς σε μετάνοια, γι’ αυτό κι εγώ, φοβισμένος σε πλησιάζω, ζητώντας να λάβω, με τη μεσολάβησή Σου, συγχώρεση των αναρίθμητων πταισμάτων μου.
Γι’ αυτό, Δέσποινα Θεοτόκε, μη με παραβλέψεις τον αμελή, τον ακάθαρτο, τον ανάξιο του ουρανού και της γης, τον άξιο κάθε είδους κόλασης και τιμωρίας, εμένα που αμάρτησα πιο πολύ απ’ ό,τι αμαρτάνει η ανθρώπινη φύση. Αλλ’ όμως μιμούμενη του αγαθού Υιού και Θεού σου την ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, κοίταξέ με, με μάτι σπλαχνικό. Δέξου την ευτελή και ράθυμη δέησή μου και παρουσίασέ την στον Υιό σου και Θεό. Κι ετοίμασέ μου συχώρεση, πάναγνε, για όσα στη ζωή μου με τρόπο ανόητο έκανα. Ισχυροποίησέ με, με τις καλοδεχούμενες προς τον Υιό σου προσευχές σου. Πρόφθασε ολοπρόθυμα να παραβρίσκεσαι στις μεσημβρινές και νυκτερινές και μεσονύκτιες και εωθινές προσευχές. Ναι, Δέσποινα Θεοτόκε, μη απορρίψεις τους εγκάρδιους στεναγμούς μου· μη παραβλέψεις τα δάκρυά μου. Μη παραμερίσεις τους φλογερούς μου ιερούς πόθους. Μη σβήσεις τις ιερές προσδοκίες μου προς σε. Μην αποβάλεις την ελεεινή μου δέηση. Μη με απορρίψεις από το πρόσωπό σου, και ο πονηρός εχθρός της σκέπης και βοήθειάς σου, αφού με βρει γυμνό κι έρημο, με ταπεινώσει ολοκληρωτικά και με καταπιεί.
Πρόφθασε γι’ αυτό και βοήθησέ με, Πανάμωμε, τον αμαρτωλό και ταπεινό, και λύτρωσέ με από την πικρή κυριαρχία του διαβόλου. Σώσε με απ’ τις παγίδες και τις επιβουλές των πονηρών δαιμόνων, και αξίωσέ με απρόσκοπτα να ζήσω και να μετάσχω της ουράνιας βασιλείας σου. Μητέρα του Θεού, που εσύ, έχεις τη δύναμη να με βοηθήσεις, ώστε διά σου να επιτύχω τη σωτηρία μου και να μεγαλύνω και να δοξολογώ για πάντα τη βέβαιη βοήθειά σου, γιατί είσαι στους αιώνες των αιώνων ευλογημένη. Αμήν.
fdathanasiou.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου