Τό διορατικό χάρισμα ἡ τέλεια ἀγάπη καί τά μυστικά θαύματα (Γέροντος Πορφυρίου)

1. ΤΟ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ

Ὁ π. Πορφύριος μιλώντας σχετικά μέ τό διορατικό χάρισμα καί τήν Θεία Χάρη ἔλεγε ὅτι: « α) Δέν εἶναι ἐπιστήμη, δέν εἶναι τέχνη, εἶναι χάρις. β)  Ἡ Θεία Χάρις δέν λανθάνει ποτέ. γ) Ὅταν ἐνεργεῖ ἡ Θεία Χάρις ὁ ἄνθρωπος πλημμυρίζει χαρά, ἀλλά αὐτή τή χαρά πρέπει νά τή διακρίνουμε ἀπό τήν ψεύτικη χαρά, τήν ἀπομίμηση χαρᾶς, πού προσφέρει τό κακό σ’ αὐτόν πού τό διαπράττει.

δ) Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει τήν Θεία Χάρη δέν σκέφτεται ποτέ νά τήν χρησιμοποιήσει ὅπως αὐτός θέλει, ἀλλά ἐνεργεῖ ὅπως ἡ Θεία Χάρις τοῦ ὑποδεικνύει καί ε) Γιά νά ἐνεργήσει ἡ Θεία Χάρις μέσω ἑνός ἀνθρώπου πρέπει αὐτός νά ἔχει τήν ἁγία ταπείνωση, (γιατί ὑπάρχει καί ἀρρωστημένη ταπείνωση) καί νά βρίσκεται στήν κατάλληλη πνευματική κατάσταση, ἀλλά ἡ πρωτοβουλία ἀνήκει στήν Θεία Χάρη, τήν ὁποία ὁ χριστιανός ἐπικαλεῖται μέ τήν προσευχή·  ἀλλά αὐτή ἡ προσευχή δέν εἶναι ἀπαιτητική, ἀλλά ἀπόθεσις ὅλης τῆς ζωῆς μας στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας»[1].

Ὁ Γέροντας ἦταν ἄκρως ταπεινός καί μέ μία τέλεια ἀπόθεση τῆς ψυχῆς του στόν Θεό, γιαυτό καί πῆρε τό χάρισμα, τό ὁποῖο καί φύλαξε μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του.

2. Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ

Ἡ ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο πού τήν ἔχει σέ τέλειο βαθμό νά προτιμάει νά σωθοῦν οἱ ἄλλοι, παρά νά σωθεῖ ὁ ἴδιος

«Εἶπε κάποτε (ὁ Γέροντας Πορφύριος) στόν γράφοντα: Παρακαλῶ τό Θεό νά βάλει ὅλους τούς ἀνθρώπους στόν παράδεισο καί ἐμένα στήν κόλαση. Εἶναι πολύ ἐφάμαρτο αὐτό;»[2]. Μιμεῖται ἐδῶ ὁ Γέροντας τόν Ἀπόστολο Παῦλο πού ἔλεγε ὅτι προτιμοῦσε νά χαθεῖ ὁ ἴδιος ἀρκεῖ νά πήγαιναν οἱ συμπατριῶτες του στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ἔλεγε: «Ηὐχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου, τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα, οἵτινές εἰσιν ᾿Ισραηλῖται»(Ρωμ. 9, 3)

3. ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Στήν Ἐκκλησία τά θαύματα γίνονται κατά κύριο λόγο μυστικά, γιά νά μήν καταπιέζεται ἡ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων καί πειθαναγκάζονται. Ὁ Γέροντας Πορφύριος ἐπενέβαινε μέ τήν προσευχή του μυστικά καί ἄλλαζε τά γεγονότα γιά τήν ὠφέλεια ὅλων. Νά ἕνα παράδειγμα: «Κάποτε ἔγραφαν ἐπί ἡμέρες οἱ ἐφημερίδες γιά κάποιο χωριό στό ὁποῖο πετιόντουσαν πέτρες καί ἀντικείμενα σέ κάποιο σπίτι. Ἕνας ἀρχιμανδρίτης πῆρε τό Γέροντα μέ τό αὐτοκίνητό του καί πῆγαν στό χωριό αὐτό μυστικά καί ἀφοῦ συνομίλησαν μέ τό παιδί τοῦ σπιτιοῦ καί προσευχήθηκαν σταμάτησαν τά φαινόμενα, χωρίς κανένας νά μάθει ποιος ἦταν ἡ αἰτία τῆς παύσεως τῶν φαινομένων»[3]. Πόσα πράγματα ,ἄραγε, δέν ἀλλάζουν χάρις στίς μυστικές προσευχές τῶν Ἁγίων μας; Ὁ Θεός μᾶς εὐεργετεῖ μυστικά καί διακριτικά, γιά νά μήν μᾶς ὁδηγεῖ κοντά Του ἀναγκαστικά καί δυναστικά...Θέλει νά πηγαίνουμε κοντά Του αὐτοπροαίρεται καί ὄχι πειθαναγκαζόμενοι. «Ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι ζητοῦσαν ἀπό τόν Χριστό «σημεῖον» δηλαδή θαῦμα, τούς ἀπάντησε ὅτι δέν θά τούς δοθεῖ ἄλλο σημεῖον ἐκτός ἀπό τό σημεῖον τῆς ἀναστάσεώς του, ἡ ὁποία ὅμως δέν ἔγινε κατά τρόπο ἐντυπωσιακό οὔτε ἐνώπιον ὅλων ὤστε νά καταπιέσει τή συνείδησή τους νά τήν δεχθοῦν»[4].

Ὅλα γύρω μας εἶναι ἕνα θαῦμα. «Ἄν καλοεξετάσουμε τά πράγματα θά δοῦμε ὅτι ὅλο τό σύμπαν, ὅλη ἡ ζωή, ὅλη ἡ λειτουργία τῶν φυσικῶν καί τῶν πνευματικῶν νόμων εἶναι περισσότερο ἀξιοθαύμαστη ἀπό τή θεραπεία ἑνός καρκίνου ἤ κάποια ὑπερφυσική ἱκανότητα»[5].

Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή τοῦ ταπεινοῦ καί χαρισματούχου Γέροντα πού καί σήμερα μᾶς βοηθάει μυστικά μέ τίς προσευχές του προγευόμενος τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://HristosPanagia3.blogspot.com