Δεν λύγισες Ιησού.

Ο Ιησούς είναι το δεύτερο προσωπο της αγίας τριάδας ομοούσιος με τον πατέρα και όμως ενανθρωπίστηκε-δείγμα της απέραντης αγάπης Του για τον άνθρωπο.Έναν άνθρωπο όμως που είχε πέσει..πήρε πάνω Του το προπατορικό αμάρτημα πήρε την κατάρα και με αυτή βάδισε μέχρι που είπε το ''Τετέλεσται''.Ο Ιησούς έπρεπε να βγάλει εις πέρας το μαρτύριο ως άνθρωπος παρότι την θεική του ιδιότητα δεν ήταν δυνατόν να την απωλέσει.Για σκεφτείτε.Πόνεσε στα καρφιά στον ίδιο βαθμό που πόνεσαν και οι ληστές. Πόνεσε έκλαψε στενοχωρήθηκε όπως θα πονούσε θα έκλαιγε και θα στενοχωριόταν ο καθένας μας..Αλλά σε αυτά τα Πάθη ποιος άνθρωπος θα άντεχε μέχρι τέλους.Μην ξεχνάμε εν αντιθέσει με τους ληστές ο Ιησούς πριν είχε δεχθεί ραπίσματα εξευτελισμούς μαστιγώσεις και ένα ακάνθινο στέφάνι που του τρυπούσε το μέτωπο και του μετέφερε πόνο στο κεφάλι.Και αναρωτιόμαστε εμείς οι άνθρωποι Πως άντεξες και δεν λύγισες σε όλο αυτό το πάθος Κύριε.Και εκτός από αυτό το βάρος είχες να ''παλέψεις''και με την θεική σου ιδιότητα την οποία δεν χρησιμοποίησες,Παρότι σαν άνθρωπος θα σου ήταν πειρασμός.Θα μπορούσες δηλαδή την ώρα των καρφιών σε μια δύσκολη στιγμή να λυγίσεις.Να γυρίσεις δηλαδή τα ίδια καρφιά στους σταυρωτές σου.Αυτό είναι το ασύλληπτο για μας.Σκεφτόμαστε ότι χρησιμοποιώντας την θεική σου δύναμη σε κείνη τη στιγμή θα χανόταν το σχέδιο της σωτηρίας των ανθρώπων.Όμως ΕΣΥ δεν λύγισες.Διότι το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου ήταν μεν για ΣΕ υπεράνω αλλά λόγω αυτεξουσίου θα μπορούσε όμως και να είχε χαθεί..Ησουν μόνο άνθρωπος στο πάθος,εκούσια μέχρι το ''Τετέλεσται''γι'αυτό και ο ουρανός αγωνιούσε . Επρεπε να βγάλεις το πάθος καθαρά ανθρώπινα αφού πάνω σου είχες πάρει την κατάρα.(σε κάποια στιγμή είπες ότι θα μπορούσες λεγεώνες αγγέλων με μια προσταγή σου να σε προστατέψουν.)
και όμως δεν τους κάλεσες..Πάνω στο σταυρό είδες την μητέρα σου και τον αγαπημένο σου μαθητή να σε κοιτούν με δάκρυα και δεν λύγισες.Η αγάπη σου προς το κτίσμα σου ήταν υπεράνω και από την ζωή σου,γι'αυτό και την έδωσες.Δεν λύγισες Κύριε και αυτό θα το θυμόμαστε πάντα.Εμείς οι άνθρωποι λέμε λόγια πολλά και παχιά μοιάζουμε σ'αυτά του Πέτρου θέλουμε να μας λένε χριστιανούς, σε ακολουθούμε μεν, αλλά τον σταυρό σου δυσανασχετούμε να τον σηκώσουμε.Γι'αυτό στηριζόμαστε μόνο στο έλεός σου ,συγχωρεσέ μας .Προσκυνούμε τα πάθη σου Κύριε, Φύτεψέ μας μέσα για πάντα και την ένδοξή Σου Ανάσταση.

eiskapernaoum