Πνευματικά Γυμνάσματα της Αναστάσεως

ΠΟΛΛΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ το ρίχνουν έξω και σκορπίζουν έτσι αυτά που με κόπο απέκτησαν την μεγάλη Τεσσαρακοστή, δηλαδή την ανάσταση της ψυχής, του σώματος και του νοός , η οποία μεταβάλλει την ζωή ριζικά. Ενώ δρούσε στην αμαρτία ο άνθρωπος 7.000 χρόνια προ Χριστού και υπέφερε τώρα ιάθη. 

Η Ανάσταση του Κυρίου παρομοιάζεται με τις μεταγγίσεις που παίρνει εκείνος που έχει πάθει αιμορραγία. Ο άνθρωπος δια της αμαρτίας είχε πάθει αιμορραγία ψυχική και πέθαινε, χωρίς καμία ελπίδα, αφού το αίμα είναι η ζωή του ανθρώπου. Μετά την Ανάσταση δέχεται τις μεταγγίσεις του Αγίου Πνεύματος και αναζωογονείται. Δια τούτο τα πάντα δια της Αναστάσεως γίνονται καινά. Ο άνθρωπος πρέπει ν’ αρχίση νέα ζωή και να κάνη νέες σκέψεις γύρω από το Θεό και την Ανάσταση. Όχι χλιαρότης. «Το πνεύμα μη σβέννυτε» ( Α΄ Θεσ. ε΄ 19 ), λέει ο Απόστολος Παύλος.
Το φως του Αγίου Πνεύματος, που όλοι έχουμε λάβει κατά το βάπτισμα ,πρέπει να μη σβέννυται. Το μέγα δώρο της Αναστάσεως , που έδωσε ο Κύριος στους Αποστόλους σαν διαθήκη για την παρούσα ζωή, είναι η ειρήνη. Η ειρήνη του κόσμου τούτου είναι της αμαρτίας πρόξενος ,είναι προσωρινή. Η ειρήνη του Χριστού μας κάνει να ειρηνεύουμε μετά του Θεού , μετά του εαυτού μας , μετά των ανθρώπων. 
Μετά του Θεού είμεθα ειρηνικοί, εάν έχουμε ταπείνωση και εκτελούμε τις εντολές Του. Κάθε αμαρτία μας στερεί από τη μετά του Θεού ειρήνη.
Μετά του εαυτού μας. Παύουμε τις διαμάχες μετά του παλαιού ανθρώπου, μετά της σαρκός.
Μετά των ανθρώπων˙ έχοντες την ειρήνη του Θεού δεν εκδηλώνουμε έχθρα, μίσος, ζήλεια απέναντι των άλλων˙ υπομένουμε τα πάντα και ανεχόμεθα τις αδυναμίες όλων των συνανθρώπων. 
Εάν σε μία οικογένεια , που αποτελεί τον πιο στενό κύκλο, δεν υπάρχει ειρήνη, επέρχεται διάλυση, γίνονται καυγάδες, φόνοι. Εάν στην οικογένεια, την αδελφότητα , υπάρχει ειρήνη , υπάρχουν όλα τα άλλα, όπως ένωση. Ισχύει η αγάπη, η μακροθυμία.
Η ειρήνη του Χριστού ναρκώνει τα πάθη της ψυχής του ανθρώπου, τα κοιμίζει, τα μαραίνει. Πρέπει να κρατήσουμε ειρήνη, την ειρήνη του Χριστού σταθερά για να επέλθη στην ψυχή μας η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος της Πεντηκοστής.
Η ύπαρξη του Αγίου Πνεύματος μαρτυρεί την υιοθεσία. Η αμαρτία καταστρέφει την υιοθεσία. Δια της εξομολογήσεως ανανεώνουμε την υιοθεσία, πράγμα που πρέπει να συμβαίνη συχνά. Έτσι και πάλιν γινόμεθα πραγματικά τέκνα του Θεού.


Από το βιβλίο: «Παραινέσεις και Διδαχές
Του Γέροντος Νεκταρίου Μαρμαρινού
κτίτορος Ιεράς Μονής Οσίου Παταπίου , Λουτρακίου»
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
Αθήναι 2010


http://eisdoxantheou-gk.blogspot.com