Ο Θεός ακούει.....

Ο άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος, σε ηλικία 22 ετών, επιθυμώντας να διευρύνει τις γνώσεις του, έρχεται στην Αθήνα, με πλοίο. Καθ' οδόν όμως ξεσηκώνε­ται τρομερή τρικυμία. Το πλοίο εκινδύνευε να βυθισθή αύτανδρο. Όλοι θρηνούσαν και έκλαιγαν. Καθώς γραφεί ο Γρηγόριος: -Ενώ όλοι εφοβούντο τον σωματικό θάνατο, εγώ έτρεμα περισσότερο τον ψυχικό θάνατο. Γιατί εκινδύνευα, ο άθλιος, να πεθάνω αβάπτιστος (τότε εβαπτίζονταν σε μεγαλύτερη ηλικία) (Ρ. 0.35,1024). Ένθυμούμενος λοιπόν, ο Γρηγόριος, τα θαύματα πού επετέλεσε κατά και­ρούς ο Θεός, άρχισε να θρηνεί και να χύνει ποταμούς δακρύων, ενώπιον πά­ντων, λέγοντας: -Σε παρακαλώ, Θεέ μου, μη με πάρεις χωρίς το ένδυμα του θείου βαπτίσματος. Λύτρωσε με από τον επικείμενο θανάσι­μο κίνδυνο. Σου υπόσχομαι, μόλις γλυ­τώσω, να βαπτισθώ και να αφιερώσω τον εαυτό μου σε Σένα, τον Σωτήρα μου. Και ο Χριστός τον άκουσε τον Γρηγόριο. Στη στιγμή γαλήνευσε η θάλασσα. Ή καταιγίδα...
... μεταβλήθηκε σε απαλή αύρα. Και εσώθηκαν όλοι. (Μέγας Συναξαριστής, Ιανουαρίου 25).

* * *

Πόσες φορές βρισκόμαστε σε ανάλο­γη θέση! Και δεν εισακούεται η δέηση μας. Γιατί; Τι να κάνουμε για να μας ακού­σει ο Θεός; Ό Θεός άκουσε τον νεαρό αβάπτιστο Γρηγόριο. Δεν θα ακούσει τους χριστιανούς πού έχουν λάβει την χάρη του αγίου βαπτί­σματος και κοινωνούν το σώμα και το αίμα Του; Βέβαια, ο τότε αβάπτι­στος Γρηγόριος ήταν, κα­τά την προαίρεση του, πιο συνειδητός χριστιανός απ' ό,τι πολλοί βαπτισμένοι χρι­στιανοί σήμερα! Άλλα εδώ ακριβώς, έγκειται και η αδυναμία των χλιαρών προσευχών μας. Δεν έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Χριστό, ο όποιος μας προτρέπει: - Σάς λέω λοιπόν: Ζητάτε και θα σας δοθή, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχθή. Όποιος ζητάει παίρνει, όποιος ψάχνει βρίσκει, κι' όποιος χτυπάει του ανοίγουν (Λουκ. 11,9-10). Ό Κύριος, λοιπόν, ως φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός, μας δίνει απίστευτα «δικαιώματα».

Όταν δεν ακούει τις παρακλήσεις μας, αυτό γίνεται

• είτε διότι θέλει να αυξήσει την πίστη μας και την εμπιστοσύνη μας σ' Αυτόν, ώστε να Τον πλησιάσωμε πε­ρισσότερο,
• είτε διότι αυτό πού ζητάμε είναι προς πνευματική μας ζημία. Θα βλάψη την ψυχή μας, Θα μας απομακρύνη απ' Αυτόν. Και φυσικά είναι αδύνα­το να συνεργή ο Χριστός σ' ένα τέ­τοιο κακό. 

Να γιατί, στο τέλος όλων των αιτήσε­ων και δεήσεων μας πρέπει να λέμε τα λόγια: Αυτό θέλω εγώ Κύριε. Άλλα, Συ γνωρίζεις καλύτερα από εμένα, ποιο είναι το συμφέρον μου. Γι' αυτό, «γενηθήτω το θέλημα Σου». Σε όλα. Και πά­ντοτε.

Αρχιμ. Ν. Κ.

http://armenisths.blogspot.com/2011/01/blog-post_7384.html