Τρέμουν το πετραχήλι

Τρέμουν το πετραχήλι.

Το καλοκαίρι του 1980 επισκέφτηκε την ι. Μονή ένα ανδρόγυνο από την Παλαιοκώμη Σερρών, για να προσκυνήσει.
Στο Αρχονταρίκι που πέρασαν για να κεραστούν , λέει ο σύζυγος στην αδελφή μοναχή που ήταν εκεί: Αδελφή , η πίστη μας είναι πολύ μεγάλη κι εδώ η χάρη της κάνει πολλά θαύματα. Να σου πω εγώ ένα θαύμα που μου έκανε η Παναγία:

Πριν 3 περίπου χρόνια πήγα με τη γυναίκα μου στην Αθήνα , κοντά στα παιδιά μας που σπούδαζαν και παρακαλούσα την Παναγία Εικοσιφοίνισσα να μου βρει εργασία να συντηρώ την οικογένεια μου. Παράλληλα παρακολουθούσα κάθε Πέμπτη βράδυ 8-9, τα κηρύγματα του Ιεροκήρυκα Δ. Παναγόπουλου, που κάνει στην αίθουσα «Τρείς Ιεράρχες», οδός Μενάνδρου 4.
Ο εν λόγω Ιεροκήρυκας έλεγε σε μια ομιλία του: «Για να δεις τη δύναμη του Κλήρου πάρε έναν παπά, έναν οποιοδήποτε παρά, και βάλτον να κάνει έναν Αγιασμό, κάπου που να είναι και Χιλιαστές (Ιεχωβίτες). Μόλις φορέσει το πετραχήλι ο Ιερεύς, θα δεις τους Χιλιαστές, θα τρέξουν αμέσως να φύγουν σαν τους σατανάδες, λες και τους κυνηγάνε , διότι δεν υποφέρουν τη δύναμη του Χριστού.
Σε όσα έλεγε ο ιεροκήρυκας πίστευα, αλλά δυσπιστούσα και έλεγε: ο παπάς σαν Ιερέας έχει δύναμη άνωθεν και χωρίς το πετραχήλι. Μήπως όταν βάλει το πετραχήλι παίρνει δύναμη και διασκορπίζονται οι εχθροί του Χριστού; Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό το πράγμα, έλεγα και ξανάλεγα.
Εν τω μεταξύ συνέχιζα να παρακαλώ την Παναγία να μου βρί μια δουλειά , όπου Αυτή θέλει. Με την χάρη της βρήκα δουλειά στη Βιομηχανία υφασμάτων Α. Τ , στην Κηφισιά. Η εργασία που μου ανέθεσαν ήταν πολύ καλή και ο μισθός εξαιρετικά ικανοποιητικός. Ευχαριστούσα την Παναγία που ε έβαλε σ’ αυτή τη δουλειά.

Το μόνο κακό ήταν ότι στο τμήμα που εργαζόμουν , η γυναίκα του διευθυντού ήταν Χιλιάστρια και είχε μαζέψει εκεί πολλούς Χιλιαστάς, ενώ οι Ορθόδοξοι είμαστε λιγότεροι.
Εργάστηκα εκεί 4 περίπου χρόνια και τακτοποίηση τα παιδιά μου. Στον τέταρτο χρόνο αγόρασε η Βιομηχανία καινούργια και μεγαλύτερα μηχανήματα από την Αμερική , για το τμήμα μας.
Ο διευθυντής μας που, σε αντίθεση με τη γυναίκα του , ήταν Χριστιανός Ορθόδοξος, εκείνες τις μέρες έλειπε στην Αμερική. Εμείς οι λίγοι Ορθόδοξοι είπαμε, πριν βάλουμε εμπρός τα καινούργια μηχανήματα, να κάνουμε έναν Αγιασμό. Οι Χιλιαστές όμως, και κυρίως η γυναίκα του Διευθυντού, αντέδρασε και ούτε ήθελε ν’ ακούσουν για Αγιασμό. Έτσι δεν έγινε Αγιασμός και την άλλη μέρα έβαλαν εμπρός τα μηχανήματα να εργασθούν. Την πρώτη μέρα η κορδέλα του μηχανήματος τραυμάτισε το χέρι ενός εργάτη.
Προτείναμε πάλι εμείς οι Ορθόδοξοι να γίνει Αγιασμός αλλά υπερίσχυσαν και πάλι οι Χιλιαστές. Την δεύτερη μέρα η κορδέλα τραυμάτισε σοβαρά έναν άλλο εργάτη( το έγραψαν και οι εφημερίδες).
Την ίδια μέρα ήλθε ο αναπληρωτής του Διευθυντού και ο Ορθόδοξοι του είπαμε ότι οι Χιλιαστές δε μας επιτρέπουν να κάνουμε Αγιασμό, γι’ αυτό γίνονται ατυχήματα. –Τι; Είπε ο Αναπληρωτής· δεν θα κάνουμε Αγιασμό; Τώρα αυτή τη στιγμή , μου λέει , θα πας να βρεις έναν παπά. Φέρε τον να κάνουμε Αγιασμό. Εγώ είμαι ο Διευθυντής και ό,τι πω εγώ θα γίνει.
Πήγα , βρήκα έναν Ιερέα, τον έφερα και ετοίμασα τα σχετικά για τον Αγιασμό. Τότε θυμήθηκα τα λόγια του Δ. Παναγόπουλου και περίμενα να δω αν επαληθεύσουν τα όσα έλεγε για τον Ιερέα με το πετραχήλι και τους Χιλιαστές.
Ο ιερέας πριν αρχίσει τον Αγιασμό μας μίλησε με λίγα λόγια για τη ζωντανή θρησκεία μας. Όλο το προσωπικό μαζί και οι Χιλιαστές, είχαμε μαζευτεί γύρω του και ακούγαμε.
Εγώ πρόσεχα να δω τι θα κάνουν οι Χιλιαστές. Μόλις τελείωσε ο Ιερέας την ομιλία και έβαλε το πετραχήλι για τον Αγιασμό, αμέσως σαν δαίμονες όλοι οι Χιλιαστές έτρεξαν και δεν ήξεραν από πού να φύγουν. Τότε εγώ σταμάτησα δυο –τρείς και τους λέω: «-τι φεύγετε έτσι, γιατί δεν κάθεστε»; «δεν μπορούμε , απάντησαν , να βλέπουμε τον Ιερέα». Έτσι βεβαιώθηκα και δικαίωσα τον Δ. Παναγόπουλο για όσα έλεγε.
Από εκείνη τη μέρα δεν είχαμε άλλο ατύχημα, τα μηχανήματα δούλευαν πολύ καλά.
Πέρασε έτσι αρκετός καιρός. Κάποτε με έβαλαν βραδινό φύλακα στο τμήμα μου.
Ένα βράδυ , μετά τα μεσάνυχτα, ακούω βήματα και βλέπω μια μαυροφόρα γυναίκα, ντυμένη σαν μοναχή να μου λέει:
«από ‘δω μέσα να φύγεις γιατί θα πάθεις μεγάλο κακό». Εγώ βέβαια φοβήθηκα και είπα σατανική ενέργεια θα είναι. Δεν είπα το γεγονός ούτε στη γυναίκα μου. Επί μια βδομάδα κάθε βράδυ παρουσιαζόταν αυτή η μοναχή και μου έλεγε τα ίδια λόγια, οπότε αναγκάστηκα και το είπα στη γυναίκα μου. Αυτή μου είπε, «όταν ξαναέλθει ρώτησε την ποια είναι». Το βράδυ ξαναήλθε και επανέλαβε τα ίδια. ‘Από δω μέσα να φύγεις, γιατί θα πάθεις μεγάλο κακό». «Και ποια είσαι σύ;» την ερωτώ. «Εγώ είμαι η Αγία Παρασκευή η Προστάτιδα της Περιφέρεια , το σπίτι μου είναι εδώ κοντά» και εξαφανίστηκε.
Μόλις ξημέρωσε, ερεύνησα τριγύρω και βρήκα την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, η οποία είναι και Προστάτιδα μου, διότι την έχουμε στο χωριό μας ,στην Παλαιοκώμη.
Είπα όλα τα συμβάντα στη γυναίκα μου και μου λέει: «δεν θα ξαναπάς στη δουλειά αυτή». «Μα πω ν’ αφήσω τόσο καλή δουλειά με τόσο καλό μισθό;». τελικά όμως φοβήθηκα μήπως πάθω κακό και δεν πήγα εκείνο το βράδυ στο εργοστάσιο. Την άλλη μέρα έμαθα ότι το βράδυ πήρε φωτιά όλο το κτίριο που εργαζόμουν και κάηκε. Αν ήμουν εκεί μέσα, θα είχα και εγώ σίγουρα καεί.
Δοξάζω το Θεό, τη Μεγαλόχαρη και την Αγία Παρασκευή που με γλύτωσαν από τον δια πυρός θάνατο.


Απο το βιβλιο "Θαύματα Παναγίας Εικοσιφοινίσσης"
Εκδοσις Ι.Μ Εικοσιφινίσσης
Δράμα 1982