Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιό του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.
Πέρασαν τρείς μέρες και δύο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιό του. "Πως σου φάνηκε η εμπειρία;" "Ωραία" απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό. "Kαι τι έμαθες;" συνέχισε με επιμονή ο πατέρας. Ο γιός απάντησε: -Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ανώ αυτοί τέσσεροις. -Εμείς διαθετουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω απο το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές... -Εμείς εισάγουμε φαναράκια απο την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται απο τα αστερια και το φεγγάρι.... -Η αυλή μας φτάνει μέχρι τον ορίζοντα.... -Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, αυτοί πάλι, σπέρνουν και θερίζουν γι' αυτό... -Εμείς ακούμε CDς. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία αποπουλιά, βατράχια, και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που απο το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι.... -Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ό,τι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύσ, μια και μαγειρεύουν στα ξύλα.... -Εμείς για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι απο έναν τοίχο με συναγερμό.Αυτόι ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευόμενοι απο την φιλία των γειτόνων τους... -Εμείς ζούμε "καλωδιωμένοι" με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί αντίθετα "συνδέονται" με την ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένεια τους. Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος απο τις απαντήσεις του γιού του.... Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση: "Σ' ευχαριστώ πατέρα που μας δίδαξες πόσοι φτωχοί είμαστε".
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΡΓΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΟΥ ΔΙΜΙΟΥΡΓΟΥ ΜΑΣ. ΑΓΟΝΙΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ "ΝΑ EΙΜΑΣΤΕ"
http://taxiditispsichis.blogspot.com
Πέρασαν τρείς μέρες και δύο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιό του. "Πως σου φάνηκε η εμπειρία;" "Ωραία" απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό. "Kαι τι έμαθες;" συνέχισε με επιμονή ο πατέρας. Ο γιός απάντησε: -Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ανώ αυτοί τέσσεροις. -Εμείς διαθετουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω απο το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές... -Εμείς εισάγουμε φαναράκια απο την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται απο τα αστερια και το φεγγάρι.... -Η αυλή μας φτάνει μέχρι τον ορίζοντα.... -Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, αυτοί πάλι, σπέρνουν και θερίζουν γι' αυτό... -Εμείς ακούμε CDς. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία αποπουλιά, βατράχια, και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που απο το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι.... -Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ό,τι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύσ, μια και μαγειρεύουν στα ξύλα.... -Εμείς για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι απο έναν τοίχο με συναγερμό.Αυτόι ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευόμενοι απο την φιλία των γειτόνων τους... -Εμείς ζούμε "καλωδιωμένοι" με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί αντίθετα "συνδέονται" με την ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένεια τους. Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος απο τις απαντήσεις του γιού του.... Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση: "Σ' ευχαριστώ πατέρα που μας δίδαξες πόσοι φτωχοί είμαστε".
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΡΓΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΟΥ ΔΙΜΙΟΥΡΓΟΥ ΜΑΣ. ΑΓΟΝΙΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ "ΝΑ EΙΜΑΣΤΕ"
http://taxiditispsichis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου