Πάντα κάποιος σε συνοδεύει !

" Ένα κορίτσι, η Ντάνη, είχε πάει στο σπίτι μιας φίλης της, όπου και έμεινε περισσότερο από ό,τι σχεδίαζε. ‘Ετσι πέρασε η ώρα, είχε πιά νυκτώσει και θα επέστρεφε στο σπίτι μόνη της με τα πόδια. Δεν φοβόταν, γιατί ανήκε σε μια μικρή κοινότητα και έμενε λίγα τετράγωνα παρακάτω.

Καθώς περπατούσε στην διάβαση ποδηλάτων, δηλ. στην ειδικά χαραχμένη λουρίδα, που προορίζεται για τους ποδηλάτες, σκέφθηκε μήπως κτυπηθή από κάποιο ποδήλατο μέσα στη νύκτα, η Ντάνη ζήτησε από το Θεό να την κρατήσει ασφαλή από κάθε κακό και από κάθε κίνδυνο. Όταν έφτασε στο στενό δρομάκι, που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι της, έστριψε κανονικά και συνέχισε την πορεία της. Όμως, στο μέσο της διαδρομής, αντιλήφθηκε έναν άνδρα να στέκεται στο τέρμα λες και την περίμενε. Ανησύχησε και άρχισε να προσεύχεται, ζητώντας προστασία από το Θεό.
Αμέσως ένα χαλαρό αίσθημα γαλήνης και ασφάλειας την τύλιξε! Ένοιωθε λες και κάποιος περπατούσε μαζί της. Όταν έφτασε στο τέλος του μικρού δρόμου, πέρασε ακριβώς δίπλα από τον άντρα εκείνο και έφθασε στο σπίτι ασφαλής.Την επόμενη μέρα, διάβασε στην εφημερίδα ότι ένα νεαρό κορίτσι έπεσε θύμα βιασμού, καθώς περνούσε από το ίδιο δρομάκι μόλις είκοσι λεπτά (20) της ώρας αργότερα απ’ αυτήν. Συγκλονισμένη από την τραγωδία και το γεγονός ότι μπορούσε να ήταν η ίδια θύμα του βιασμού, άρχισε να κλαίει, ευχαριστώντας τον Κύριο για την ασφάλεια, που της είχε χαρίσει.
Ένοιωσε μέσα της τότε αυθόρμητα την ανάγκη να συνδράμει την άτυχη κοπέλλα και να την παρηγορήσει. Αποφάσισε λοιπόν να πάει στην αστυνομία. Ένοιωθε πως μπορούσε να αναγνωρίσει τον άντρα αυτόν και έτσι τους είπε την δική της ιστορία. Ο αστυνόμος την ρώτησε αν ήταν πρόθυμη να κοιτάξει στον κατάλογο των υπόπτων και να δοκιμάσει αν μπορούσε να αναγνωρίσει τον δράστη του βιασμού.Αποδέχθηκε το αίτημα της Αστυνομίας και τότε της έθεσαν υπ όψιν φωτογραφίες υπόπτων, όπως συνηθίζεται κάθε φοά από την Αστυνομία. Η κοπέλλα της διηγήσεώς μας χωρίς δυσκολία αναγνώρισε και υπέδειξε τον άνδρα που είχε δει στο δρομάκι την προηγούμενη νύχτα. Όταν ειπώθηκε στον άνδρα πως είχε αναγνωριστεί ως ύποπτος, εκείνος αμέσως έσκυψε το κεφάλι και παραδέχτηκε την ενοχή του. Ο αστυνόμος ευχαρίστησε την Ντάνη για την γενναιότητά της και την ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι γι’ αυτήν. Αυτή ζήτησε να ρωτήσουν τον άντρα ένα πράγμα: Η Ντάνη ήταν περίεργη και ήθελε να μάθει: γιατί δεν είχε επιτεθεί στην ίδια;
Όταν τον ρώτησε ο αστυνομικός αυτός απάντησε: “Επειδή δεν ήταν μόνη, είχε δύο ψηλούς άντρες που περπατούσανε πλάι της”