Αρχιμανδρίτης π. Αστέριος Χατζηνικολάου
Η σύγχρονη επιστημονική θεώρηση του Σύμπαντος, η οποία μελετά συστηματικά την πορεία του στον χρόνο και προβλέπει το πιθανό τέλος του, δημιουργώντας την ακράδαντη πεποίθηση ότι ο κόσμος
είχε αρχή.
Η πεποίθηση αυτή είναι σταθερά θεμελιωμένη στη συνείδηση των ειδικών μελετητών του Σύμπαντος και η ιδέα της δημιουργίας επιβάλλεται στη σκέψη τους ως γενικά παραδεκτή πραγματικότητα. Συνεπώς η αναζήτηση της αιτίας και του σκοπού της δημιουργίας είναι δικαιολογημένη και το ανήσυχο πνεύμα του ανθρώπου απαιτεί επίμονα να βρει την απάντηση στα καίρια ερωτήματα: πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος και γιατί;
Ο δρόμος για την πίστη σε θεό-δημιουργό δεν είναι πια δύσκολος.
Γιατί : α) Στη Γένεση θεμελιώνεται ένα βασικό χριστιανικό δόγμα: ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός του παντός. β) Ο θεός δημιουργεί ωθούμενος από την άπειρη αγάπη Του προς τα όντα που δημιούργησε, γ) Σκοπός τηςς υλικής δημιουργίας είναι ο άνθρωπος. Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ότι όλα δημιουργούνται για τον άνθρωπο. Τη διδασκαλία αυτή επιβεβαιώνουν σήμερα ειδικοί κοσμολόγοι με τη διατύπωση της περίφημης «ανθρωπικής αρχής». δ) Ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της δημιουργίας, ο βασιλιάς μέσα στην ορατή κτίση. Η εξουσία του όμως δεν είναι ανεξέλεγκτη και μπορεί να συνοψισθεί στη φράση της Εκκλησίας «Ο κόσμος δια τον άνθρωπον, άνθρωπος δε δια Θεόν». Η λυτρωτική συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό είναι ο σκοπός της δημιουργίας και η συνάντηση αυτή επιτυγχάνεται στον τέλειο βαθμό στο πρόσωπο του θεανθρώπου Χριστού, ο οποίοςς αποτελεί και τον τελικό σκοπό της δημιουργίας. Με το έργο του θεανθρώπου ο μικρός και αδύναμος άνθρωπος πετυχαίνει την αληθινή δόξα και ζωή και κερδίζει την αφθαρσία, την αθανασία, την αιωνιότητα, δηλαδή τη θέωσή του.
(Απόσπασμα από ομιλία στα Αρσάκεια Σχολεία )
Χαρ.Γ.Στανίτσα
http://agiabarbarapatras.blogspot.com/
Η σύγχρονη επιστημονική θεώρηση του Σύμπαντος, η οποία μελετά συστηματικά την πορεία του στον χρόνο και προβλέπει το πιθανό τέλος του, δημιουργώντας την ακράδαντη πεποίθηση ότι ο κόσμος
είχε αρχή.
Η πεποίθηση αυτή είναι σταθερά θεμελιωμένη στη συνείδηση των ειδικών μελετητών του Σύμπαντος και η ιδέα της δημιουργίας επιβάλλεται στη σκέψη τους ως γενικά παραδεκτή πραγματικότητα. Συνεπώς η αναζήτηση της αιτίας και του σκοπού της δημιουργίας είναι δικαιολογημένη και το ανήσυχο πνεύμα του ανθρώπου απαιτεί επίμονα να βρει την απάντηση στα καίρια ερωτήματα: πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος και γιατί;
Ο δρόμος για την πίστη σε θεό-δημιουργό δεν είναι πια δύσκολος.
Γιατί : α) Στη Γένεση θεμελιώνεται ένα βασικό χριστιανικό δόγμα: ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός του παντός. β) Ο θεός δημιουργεί ωθούμενος από την άπειρη αγάπη Του προς τα όντα που δημιούργησε, γ) Σκοπός τηςς υλικής δημιουργίας είναι ο άνθρωπος. Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ότι όλα δημιουργούνται για τον άνθρωπο. Τη διδασκαλία αυτή επιβεβαιώνουν σήμερα ειδικοί κοσμολόγοι με τη διατύπωση της περίφημης «ανθρωπικής αρχής». δ) Ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της δημιουργίας, ο βασιλιάς μέσα στην ορατή κτίση. Η εξουσία του όμως δεν είναι ανεξέλεγκτη και μπορεί να συνοψισθεί στη φράση της Εκκλησίας «Ο κόσμος δια τον άνθρωπον, άνθρωπος δε δια Θεόν». Η λυτρωτική συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό είναι ο σκοπός της δημιουργίας και η συνάντηση αυτή επιτυγχάνεται στον τέλειο βαθμό στο πρόσωπο του θεανθρώπου Χριστού, ο οποίοςς αποτελεί και τον τελικό σκοπό της δημιουργίας. Με το έργο του θεανθρώπου ο μικρός και αδύναμος άνθρωπος πετυχαίνει την αληθινή δόξα και ζωή και κερδίζει την αφθαρσία, την αθανασία, την αιωνιότητα, δηλαδή τη θέωσή του.
(Απόσπασμα από ομιλία στα Αρσάκεια Σχολεία )
Χαρ.Γ.Στανίτσα
http://agiabarbarapatras.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου