«Ο Λάζαρος και το Σάββατο»

Του Άρη Δαβαράκη*

Ο Λάζαρος, ήτανε  φίλος του Ιησού, όπως και οι δυο αδερφές του, η Μάρθα και η Μαρία που τις συναντάμε συχνά στα Ευαγγέλια (Λουκάς ι’ 38-40, Ιωάννης ιβ΄2-3). Το σπίτι τους, σ’ ένα χωριό της Ιουδαίας, στην Βηθανία, δυο ρωμαϊκά μίλια από την Ιερουσαλήμ, στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, ήτανε και δικό του σπίτι –μπορούσε να φιλοξενηθεί εκεί και να χτυπήσει την πόρτα όποτε ήθελε. Ο Ιησούς ήταν στην Γαλιλαία όταν έμαθε πως ο φίλος του ήτανε πολύ βαριά άρρωστος. Περίμενε όμως, καθυστέρησε λέει η παράδοση επίτηδες δυο μέρες, μέχρι να πεθάνει ο φίλος του και μόνο τότε είπε στους μαθητές του «πάμε στην Ιουδαία, πρέπει να ξυπνήσω έναν φίλο που κοιμήθηκε», εννοώντας βέβαια «τον βαρύν του θανάτου ύπνον», όπως λέει το Μέγα Ωρολόγιον.

Όταν έφθασε στην Βηθανία ξεκίνησε προσπαθώντας να παρηγορήσει τις αδερφές του νεκρού, την Μάρθα και την Μαρία. Ο Λάζαρος ήταν ήδη θαμμένος μέσα σ’ ένα βράχο κάτω από μια βαριά πέτρα τέσσερις κιόλας μέρες. Ήταν όμως κι εκείνος, «κατά το ανθρώπινον», πολύ στεναχωρημένος, απαρηγόρητος σχεδόν για τον θάνατο του αγαπημένου του φίλου. Ρώτησε «που είναι το λείψανο» και όταν του δείξανε το ακριβές σημείο δάκρυσε. Μετά όμως πλησίασε και ζήτησε από τους μαθητές του να τραβήξουνε την πέτρα που σκέπαζε τον τάφο. Ο νεκρός είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται και μύριζε ήδη, τυλιγμένος στις γάζες και τα σάβανα που χρησιμοποιούσαν τότε για την ταφή των νεκρών. Ο Ιησούς ύψωσε το βλέμμα του ψηλά στον ουρανό και αφού ευχαρίστησε τον Θεό αλλά και Πατέρα του, φώναξε με δυνατή φωνή: «Λάζαρε δεύρο έξω», δηλαδή, πολύ απλά, «Λάζαρε βγες έξω».

Και ενώ ο ήδη επί τέσσερις μέρες θαμμένος νεκρός έβγαινε από τον τάφο τυλιγμένος στα σάβανα, είπε προς όσους ήταν εκεί γύρω «Βγάλτε του τα νεκρικά ρούχα και αφήστε τον να προχωρήσει μόνος του».

Αυτό ήτανε και το τελευταίο μεγάλο θαύμα πριν την είσοδό του στην Ιερουσαλήμ, όπου πήγαινε πια αποφασισμένος για όλα: Την επομένη, Κυριακή των Βαΐων, μπήκε στην πόλη, πήγε στον Ναό και τους τάκανε σμπαράλια τα «εμπορεύματα» μέσα στον ιερό χώρο. Και μια βδομάδα αργότερα, αφού πέθανε και εκείνος και κατέβηκε στον Άδη, αναστήθηκε - όπως ο Λάζαρος.

Η Παράδοση λέει ότι ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών όταν τον ανέστησε ο Ιησούς και ότι έζησε άλλα 30 χρόνια και πέθανε, στην Κύπρο, το 63μ.Χ. Στον τάφο του, κοντά στην πόλη Κιτιέων, βρέθηκε η επιγραφή«Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Ο αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός μετακόμισε το λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη το 890.

*Ο Άρης Δαβαράκης είναι δημοσιογράφος και στιχουργός

http://eiskopanous.blogspot.com/